Cannondale – historia niezwykła

Cannondale to jedna z tych marek, której zaangażowanie, rozwój i innowacyjność stworzyły dzisiejszy rynek rowerowy i na zawsze odcisnęły na nim swoje piętno.

Zacznijmy od początku:

 

NAZWA

Pierwsza siedziba firmy mieściła się na terenie stacji kolejowej w mieście Wilton. To właśnie tam na skrzyżowaniu Cannon RR w dolnym Connecticut, gdzie firma działała już od dwóch i pół tygodnia, ale nadal bez podpiętego telefonu wysłano pracownika Pete’a Meyersa do budki telefonicznej celem złożenia zamówienia na telefon biurowy. Gdy spytano do kogo przypisać numer telefonu i jak chcą się nazywać w książce telefonicznej Peter zastanowił się, spojrzał na zardzewiałą armatę z napisem „DALE” i tył na stary dworzec kolejowy. „Cannondale Corporation” odpowiedział.

 

 

Początki – Lata ‘70

 

Joe Montgomery rozpoczyna działalność firmy Cannondale na terenie stacji kolejowe. Pierwszym produktem firmy jest Bugger, pierwsza na świecie przyczepa rowerowa. Bugger to plecak na kółkach, który jeździ pod kątem i przenosi całą swoją wagę bezpośrednio na drogę dzięki własnym oponom. Dzięki temu, sam rower nie jest dodatkowo dociążony.

 

Idąc za broszurą handlową z roku 1972:

Bugger został starannie zaprojektowany i przetestowany, aby zapewnić Ci zupełnie nowy świat przyjemności i wygody. Jako wózek na zakupy, wózek golfowy, plecak kempingowy lub wózek piknikowy, za rowerem lub pieszo, jego zastosowania są nieograniczone.

Już w roku 1976 produkt flagowy Cannondale – Bugger znalazł miliony klientów na całym świecie, którzy docenili jego nowatorskie wzornictwo jak również wysokiej jakości wykonanie.

W 1977 Fabryka Cannondale w Pensylwanii zostaje otwarta w odnowionym terminalu ciężarówek. Całkowita liczba zatrudnionych osób: siedem.

 

Początek lat ‘80

 

„Nasze lata szeroko zakrojonych badań doprowadziły do ​​kilku innowacyjnych patentów, które nie tylko poprawiają funkcjonalność plecaka, ale także zapewniają margines bezpieczeństwa zarówno dla rowerzysty, jak i ładunku”. – opis z katalogu Cannondale z 1980 roku.

 

W 1981 portfolio produktów sygnowanych logiem Cannondale Corporation rozszerzyło się między innymi o ręcznie robione rękawiczki jak i nowatorskie butelki na wodę. W kolejnym roku zadebiutowała pierwsza kolekcja odzieży kolarskiej.

 

W końcu nadchodzi rok 1983 i debiut pierwszego roweru Cannondale – ST500.

 

Jego spawana metodą TIG rama z dużymi aluminiowymi rurami wprowadza rewolucję w alternatywnych materiałach ramy. Spawanie TIG to wyrafinowany proces, który zapewnia czyste, mocne połączenie aluminium.
Aby przywrócić wytrzymałość utraconą podczas spawania, ramy ze stopu aluminium były poddawane obróbce cieplnej w wysokiej temperaturze, szybko schładzane w kąpieli hartowniczej.
W Cannondale dostrzeżono zapotrzebowanie na rower sportowy/turystyczny o wysokich osiągach. Wypuszczając na rynek model ST500 zaspokojono tę potrzebę, tworząc rower, który reprezentuje wieloletnie doświadczenie Canonndale jako liderów w branży rowerowej.

 

Rok 1984 oznaczał wejście Cannondale na rynek rowerów górskich. Pierwsza oferta była zdecydowanie unikatowa. Model SM wyróżniało kilka elementów, m.in. ponadgabarytowe aluminium, 13-calowy suport jak i 24-calowe tylne koło. SM-500 był wyposażony w układ napędowy Shimano Deore XT z korbą Sugino Aero Tour. Występowało w nim też kilka niestandardowych rozwiązań (mówiąc wprost – dziwact) m.in. sztyca w rozmiarze BMX, tylny hamulec BMX i ciekawie wyglądające europejskie siodełko resorowane. Tylne koło 24″ i hamulec BMX mogły być ustępstwem w stosunku do trudności w pracy z aluminiowymi rurami. Mocowania hamulców wspornikowych mogło być natomiast trudniejsze do przymocowania do aluminiowej ramy i stąd trudno było manipulować podporami w celu dopasowania do pełnowymiarowego tylnego koło. Oryginalna plakietka jest naklejona po lewej stronie i była używana od 1983 do 1989.

 

 

Wejście w ostatnią dekadę XX wieku przyniosło oprócz nowego logo, zmiany we wszystkich modelach rowerów górkich. Od 1990 roku miały one wspornikowy wymienny hak z tyłu, 16,9-calowe widełki i podwójne koła 26-calowe we wszystkich modelach.

 

 

 

 

We wszystkich materiałach marketingowych szczególnie akcentowane było używanie wyłącznie ram aluminiowych, co nadal stanowiło wyróżnik marki na tle konkurencji.

Kolejna przełomowa data w historii Cannondale to rok 1991 i pojawienie się pierwszego fulla w ofercie. Podwójnie amortyzowany model Delta został zbudowany w technologii Elevated Suspension Technology (EST). Jak zawsze, gdy rozwiązanie jest pionierskie pojawiają się trudności. Jednakże podobnie jak wcześniej z rozmiarem tylnego koła, czy też elementami BMX, Cannondale poradził sobie z trudnością jakim było mocowaniem hamulców.  Poradził sobie na tyle dobrze, że wypuścił własne rozwiązanie o nieprzypadkowej nazwie Force 40, które wg. Samego producenta było 40% efektywniejsze od dotychczas dostępnych na rynku canti.

 

Rozwiązując problem hamulców, konstruktorzy, wspierani przez Właściciela, poszli krok dalej i w kolejnym roku zaprojektowali przedni amortyzator, który na rynku znany jest pod nazwą Headshok.

Wynikiem udanych rozwiązań konstruktorskich było powołanie do życia nowego brandu Cannondale Original Design Appliacaion – CODA. W skład portfolio wchodziły liczne rozwiązania zastosowane dotychczas w rowerach MTB produkowanych przez amerykańskiego producenta. Najważniejsza jednak była premiera ramy Super V, mająca 3 cale skoku i będąca kluczowym elementem wg którego była rozwijana seria rowerów górskich Cannondale.

 

W kolejnym roku do oferty doszła nowość w postaci korbowodu CODA Magic obrabianego metodą CNC. Zapewniało to osiągnięcie wyjątkowych wyników w zakresie wagi.

Kolejna decyzja, która okazała się przysłowiowym strzałem w „10” to wycofanie linii Delta ze sprzedaży i wprowadzenie w ich miejsce hardtaili opartych na ramach Delta V ze wspomnianym wcześniej Headshock.

Powyższa decyzja odbiła się gwałtownie na zwiększeniu sieci dystrybucji i finalnie sprzedaży co wprowadziło Cannondale do ścisłego grona liderów branży rowerowej.

Gdy produkty były już marką dla samych siebie do gry włączył się dział marketingu, który stworzył zawodowy Team Volvo-Cannondale. Na przestrzeni lat zdobył on liczne medale m.in. mistrzostw świata czy olimpijskie.

Rok 1995 to nie tylko liczne triumfy fabrycznego Team’s czy kontynuacja sukcesu ramy Super V. Konstruktorzy Cannondale nie byliby sobą gdyby nie stworzyli kolejnej nowinki, która wyprzedzała swoje czasy – zaprezentowany w tym roku model Super V 2000 został wyposażony z karbonowy wahacz. A skoro karbonowy to przełożyło się to na korzyści takie jak niska waga oraz sztywność.

Idąc za ciosem i korzystając z szerokiej bazy dealerów, rozszerzono portfolio modeli o ramy trialowe, torowe jak i przełajowe. Rozwijała się tym samym marka CODA, która sukcesywnie pojawiała się na coraz to szerszej gamie produktów, które stosowane były w rowerach Cannondale. Jeśli do tego dodamy dział odzieży, plecaków, kasków to otrzymamy kompleksową ofertę dla rynku rowerowego pochodzącą od jednego producenta.

W między czasie (ale nadal jesteśmy w latatach 95-96!) do kolekcji sukcesów rozpędzonej marki doszły m.in. srebrny medal na olimpiadzie w Atlancie, współpraca z szosowym Team Saeco, czy też warte odnotowania pojawienie się kół Spinergy z kompozytowymi ramionami w ofercie CODA.

Nadszedł rok 1997, który oczywiście przedłużał lata niebywałego rozwoju i zadziwiania świata – światło dzienno ujrzał model wyjątkowy Super V Raven wyposażony w koła od Spinergy. Całkowicie karbonowa obudowa (szkielet ramy pozostawał alumioniowy) jasno wskazywała kierunek przyszłości.

Równolegle marki córki, opierając się o sukces Cannondale, zaczęły zagrać dotychczas niezagrożonym liderom poszczególnych segmentów. I tak Headshok dzielnie konkurował z Rock Shockiem, a CODA nie odstawała ani na krok dominatorowi z Shimano.

 

To jak silną marką okazało się samo logo firmy i jak mocno weszło ono w świadomość pokazuje stworzenie odzieży już nie tylko dedykowanej dla rowerzystów, ale również linie lifestyle’owe, które osiągały bardzo zadowalające wyniki sprzedażowe.

 

Jeśli rok kolejnych dużych premier – to naturalnie millenium.

Rok 2000 należałoby podzielić na dwa sektory:

Sektor motocykli… tak, tu nie ma błędu – Cannondale stworzył dział MX i tak oto pojawiły się pierwsze enduro sygnowane logiem bohatera tego artykułu.

 

Wracając do rowerów

W tym samym 2000 roku pojawiła się nowość, z której Cannon jest znany do dziś – Headshok Lefty. Czyli przedni amortyzator z tylko jednym ramieniem. Jak określił go sam producent – to produkt posiadający same zalety – niska waga i świetna sztywność.

Rok 2000, choć firma weszła w niego z niesamowitym impetem, to początek olbrzymich problemów. Wejście w rynek motocykli, a później co gorsza quadów, na które Cannon nie był zupełnie przygotowany finansowo pociągnęły spółkę na skraj bankructwa.

Równolegle z powodu rozproszenia swojej uwagi, marka utraciła wyczucie rynku, spowolniła rozwój rowerów by docelowo wpaść w olbrzymie tarapaty. Zlikwidowano świetny Team Volvo-Cannondale jak i markę CODA.

W roku 2008 Cannon trafił do konsorcjum Dorel Industries, które już wcześniej skupiło do portfolio kilka rowerowych firm m.in. GT, Mongoose czy Schwinn). Jednocześnie udziałowcem marki stał się również nie kto inny jak korzyszkarz LeBron James.

Nie był to koniec nadejścia nowego w Cannondale – Dorel Industries zamknął fabrykę w Bedford i przeniósł produkcję do Tajwanu w roku 2010.

Jednakże co ważne nowy właściciel większościowy skupił się na tym na czym Cannon zna się najlepiej czyli produkcji rowerów. Jednocześnie mocno wspierał i rozwiajał dział R&D oraz inżynieryjny, co w rezultacie wprowadziło Cannondale na nową, prawdopodobnie najlepszą ścieżkę rozwoju w historii firmy.

Będąc częścią Dorel Sports, Cannondale choć bez wątpienia zmienił się znacznie, to nadal pozostał w nim apetyt na nieszablonowe myślenie.

Sprzedaż Cannondale jest prawie równo podzielona na modele szosowe i górskie, powiedział Murray Washburn, Dyrektor Produkt Marketingu Cannondale. Firma wskoczyła w boom kolarski, który przyspieszył podczas pandemii, w tym na modele elektryczne pod szyldem Neo, takie jak Adventure Neo.

„Nie można przecenić wpływu e-rowerów na całościowy rynek rowerowy” – powiedział Washburn. „Przyciąga do jazdy na rowerze nowych ludzi, którzy normalnie nie myśleliby o jeździe na rowerze, niezależnie od tego, czy chodzi o transport, czy o rekreację. To sprawia, że wrażenia z jazdy i możliwość niekorzystania z samochodu są o wiele łatwiejsze, dzięki czemu jazda na rowerze górskim i szosowym jest bardziej dostępna dla ludzi”.

„Przemysł urósł, podobnie jak Cannondale” – dodał. „Nie skupiamy się na dzikich i przyciągających uwagę rzeczach z przeszłości. Skupiamy się na rzeczach, które naprawdę zmienią sposób jazdy ludzi, ułatwiając korzystanie z rowerów i ich serwisowanie”.

A co u słychać u twórcy Cannondale?

Joe Montgomery, obecnie 81-letni, mieszka na Florydzie, gdzie prowadzi firmę programistyczną, powiedział jego syn. Założyciel Cannondale „przygląda się firmie w taki sam sposób, w jaki emerytowany trener baseballa mógłby podążać za starym protegowanym przez ligi”.