Wszechobecne korki uniemożliwiające sprawne przemieszczanie się po ulicach miast, dbanie o ekologię, bezproblemowe parkowanie i niskie koszty użytkowania to tylko kilka czynników, które powodują, że przedsiębiorcy coraz powszechniej wykorzystują w swojej działalności  gospodarczej rowery.

Zalety jednośladów są powszechnie znane i jako środki transportu w firmie z powodzeniem mogą uzupełniać transport samochodowy, szczególnie gdy dotyczy to konieczności przemieszczania się po zatłoczonych aglomeracjach w drodze na spotkanie lub przy wykonywaniu obowiązków służbowych. Wybór należy do przedsiębiorcy który, co oczywiste, interesuje się przy tym, czy i w jakim stopniu wydatki na zakup roweru znajdą swoje odzwierciedlenie w firmowych kosztach uzyskania przychodu, a przez to wpłyną na zmniejszenie jego obciążeń podatkowych.

W ustawie o podatku dochodowym osób fizycznych (PIT), wydatki na zakup roweru nie zostały wymienione jako wydatek niestanowiący kosztu uzyskania przychodu zgodnie z art 23, dlatego nie jest wykluczone użytkowanie go w działalności i odliczanie związanych z tym kosztów. Naczelną zasadą zgodnie z którą podatnik może zaliczać wydatki do kosztów uzyskania przychodów, jest ich związek z uzyskiwanymi przychodami (art. 22 ust. 1 ustawy o PIT ).

Ponieważ w praktyce trudno np. doszukać się związku przyczynowo – skutkowego wydatków z przychodami np. u dentysty, który zakupił specjalistyczny rower górski, a gabinet – siedzibę firmy ma w centrum Warszawy, więc przy kontroli należy się spodziewać, że fiskus nie zaaprobuje takich kosztów. Inaczej sprawa wygląda np. w odniesieniu do sprzedawcy posiłków z dowozem na terenie Zakopanego, tu zaliczenie do kosztów jest uzasadnione. W obu przypadkach kluczowe jest racjonalne uzasadnienie i wykazanie  faktycznego wykorzystania roweru w działalności gospodarczej. Niestety rowery specjalistyczne, które służą potrzebom osobistym  przedsiębiorcy raczej do kosztów nie powinny być zaliczone.

Jeżeli istnieje uzasadnienie faktycznego wykorzystania z roweru w firmie, drugorzędną kwestią jest kwota wydatkowana na jego zakup. Jeżeli jest to kwota mniejsza od 10.000 złotych podatnik może na podstawie faktury zakupu zaliczyć ją bezpośrednio w koszty ( kol. pozostałe wydatki KPiR), a jeśli jest czynnym zarejestrowanym podatnikiem VAT dodatkowo zyskuje uprawnienie do odliczenia 100% VAT. Odliczenie VAT przysługuje również z faktur za serwis, naprawę czy zakup dodatkowych elementów wyposażenia (np. łańcuch zabezpieczający przed kradzieżą). Ale uwaga, kosztem nie są i odliczeniu nie podlegają wydatki na zakup odzieży ochronnej czy kasku, gdyż zgodnie ze stanowiskiem fiskusa służą one potrzebom osobistym podatnika i jako takie kosztem firmowym być nie mogą.

Jeżeli rower kosztował powyżej 10.000 zł należy go uznać za środek trwały firmy, wpisać do ewidencji tych środków i odnieść w koszty przy pomocy amortyzacji (jednorazowej lub linowej), przy czym zgodnie z klasyfikacją środków trwałych, rower zalicza się do pozostałych środków transportu o numerze KŚT podgrupa 79 rodzaj 790 Klasyfikacji Środków Trwałych (roczna stawka amortyzacji liniowej 18%).

Przy wyborze amortyzacji jednorazowej należy pamiętać, że ta opcja jest dostępna dla tzw małych podatników w ramach pomocy de minimis do limitu 50.000 euro.

Rower czy samochód? Nic nie stoi na przeszkodzie aby oba rodzaje tych środków transportów funkcjonowały w firmie a ich używanie było zaliczane do kosztów. I nie ma znaczenia forma prowadzonej działalności (np., że jest to firma jednoosobowa czy spółka nie zatrudniająca pracowników). Jak wspomniałam na wstępie decydujący o możliwości zaliczenia do kosztów, zakupu roweru jest rzeczywisty związek wydatków zaliczanych do kosztów z uzyskiwanym przychodem.

Dorota Blukacz (doradca podatkowy 03370 KIDP)